Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι μια προοδευτική νευροεκφυλιστική πάθηση που προσβάλλει κυρίως τη μνήμη και τις γνωστικές λειτουργίες. Χαρακτηρίζεται από την εναπόθεση πρωτεϊνών στον εγκέφαλο που οδηγεί σε καταστροφή νευρικών κυττάρων.
Η νόσος Πάρκινσον είναι μια χρόνια νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει κυρίως την κίνηση. Προκαλείται από την απώλεια νευρικών κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη, οδηγώντας σε τρόμο, δυσκαμψία και βραδυκινησία.
Ενώ το Αλτσχάιμερ επηρεάζει κυρίως τη μνήμη και τη σκέψη, το Πάρκινσον προσβάλλει κυρίως την κίνηση. Και οι δύο νόσοι επιδρούν σημαντικά στην αυτονομία και την ποιότητα ζωής των ασθενών και των οικογενειών τους.
Τα αρχικά σημάδια της νόσου Αλτσχάιμερ περιλαμβάνουν προοδευτική απώλεια μνήμης, δυσκολία στην εκτέλεση οικείων εργασιών, σύγχυση σχετικά με τον χρόνο και τον τόπο, και αλλαγές στη διάθεση και την προσωπικότητα.
Η νόσος Πάρκινσον εκδηλώνεται με κινητικά και μη κινητικά συμπτώματα:
Η διάγνωση βασίζεται σε κλινική εξέταση, νευροψυχολογικές δοκιμασίες και απεικονιστικές εξετάσεις. Και οι δύο νόσοι εξελίσσονται προοδευτικά σε στάδια, με τα συμπτώματα να επιδεινώνονται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου.
Η φαρμακευτική αντιμετώπιση της νόσου Αλτσχάιμερ στηρίζεται κυρίως σε δύο κατηγορίες φαρμάκων που είναι διαθέσιμα στην ελληνική αγορά. Οι αναστολείς χολινεστεράσης αποτελούν την πρώτη γραμμή θεραπείας και περιλαμβάνουν το Donepezil (Aricept), το Rivastigmine (Exelon) και το Galantamine (Reminyl). Αυτά τα φάρμακα βοηθούν στη διατήρηση των γνωστικών λειτουργιών επιβραδύνοντας την αποικοδόμηση της ακετυλχολίνης.
Για προχωρημένα στάδια της νόσου χρησιμοποιείται η Memantine (Ebixa), ένας ανταγωνιστής NMDA που προστατεύει από την εκτοξοτική δράση του γλουταμικού. Η δοσολογία εξατομικεύεται ανάλογα με το στάδιο της νόσου και την ανοχή του ασθενούς.
Η θεραπευτική προσέγγιση της νόσου Πάρκινσον στην Ελλάδα βασίζεται σε ποικίλες φαρμακευτικές κατηγορίες. Η Levodopa σε συνδυασμό με Carbidopa (Sinemet, Madopar) αποτελεί το χρυσό κανόνα θεραπείας, παρέχοντας άμεση ανακούφιση από τα κινητικά συμπτώματα. Οι αγωνιστές ντοπαμίνης όπως η Pramipexole (Mirapexin) και η Ropinirole (Requip) χρησιμοποιούνται ως μονοθεραπεία σε πρώιμα στάδια ή σε συνδυασμό με Levodopa.
Οι αναστολείς MAO-B, συμπεριλαμβανομένων της Selegiline (Eldepryl) και της Rasagiline (Azilect), παρέχουν νευροπροστασία και επιμηκύνουν τη δράση της ντοπαμίνης. Τα αντιχολινεργικά φάρμακα όπως η Biperiden χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο του τρόμου.
Η συμπληρωματική θεραπεία αποτελεί σημαντικό στοιχείο στη διαχείριση του Αλτσχάιμερ και της νόσου Πάρκινσον. Οι βιταμίνες Ε και D, μαζί με το μαγνήσιο, έχουν δείξει θετικές επιδράσεις στη νευροπροστασία και τη βελτίωση των συμπτωμάτων. Τα φυτικά εκχυλίσματα όπως το ginkgo biloba και η κουρκουμίνη προσφέρουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Είναι κρίσιμο να συνδυάζονται τα συμπληρώματα με την κύρια φαρμακευτική αγωγή υπό ιατρική επίβλεψη. Η σωστή δοσολογία και ο συντονισμός με τον θεράποντα γιατρό εξασφαλίζουν τη μέγιστη θεραπευτική αποτελεσματικότητα χωρίς ανεπιθύμητες αλληλεπιδράσεις.
Η τήρηση του ωραρίου λήψης φαρμάκων είναι καθοριστική για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Χρησιμοποιήστε θήκες φαρμάκων με ημέρες και ώρες ή εφαρμογές υπενθύμισης. Η παρακολούθηση παρενεργειών όπως ναυτία, ζάλη ή αλλαγές στη συμπεριφορά είναι απαραίτητη.
Η οικογενειακή υποστήριξη αποτελεί πυλώνα της φροντίδας. Επικοινωνήστε άμεσα με τον γιατρό σε περίπτωση επιδείνωσης συμπτωμάτων, νέων παρενεργειών ή αλλαγών στην κατάσταση του ασθενούς.
Η σωστή αποθήκευση των φαρμάκων μακριά από φως και υγρασία διασφαλίζει τη σταθερότητά τους.
